การจัดการแผลเป็น

แผลเป็นทำให้รบกวนการทำงานตามปกติของผิวหนังและอวัยวะอื่น ๆ ที่ได้รับผลกระทบ แผลเป็นมีโอกาสเกิดขึ้นได้จากการเกิดแผลสดที่ยังเป็นอยู่และมีการอักเสบอย่างต่อเนื่อง และเมื่อแผลเป็นนั้นต้องใช้เวลานานในการรักษา . การเกิดพังผืดในผิวหนังต่อกันเป็นเวลานานนำไปสู่การเกิดแผลเป็น และอาจทำให้เสียโฉมอันเป็นผลมาจากการสะสมของเมทริกซ์แบบก้าวหน้า 

• แผลเป็นนูน (Hypertrophic Scars) พบได้ในประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ของบาดแผลหลังการผ่าตัดและมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของแผลไฟไหม้ลึกที่หายแล้ว โดยทั่วไปแผลเป็นนูนจะมีสีแดงนูนขึ้นและมีอาการคัน ภายในบริเวณของบาดแผล
• โดยทั่วไปแล้วจะขยายเกินขอบเขตของแผลเป็นเดิม: แผลเป็นคีลอย์ (Keloid Scars)เกิดขึ้นได้กับผู้ป่วยทุกสีผิว แต่มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในผู้ป่วยที่มีผิวคล้ำมากกว่าถึง 15 เท่า อุบัติการณ์ของแผลเป็นคีลอยด์ประมาณร้อยละ 10 เกิดในบาดแผลในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูง 
• แผลเป็นหดรั้ง (Contracture Scars) มีความรุนแรงโดยเฉพาะและมักเกิดขึ้นจากการสูญเสียบริเวณผิวหนังขนาดใหญ่ เช่น หลังจากได้รับบาดเจ็บจากแผลไฟไหม้ในชั้นหนังกำพร้าบูลโลซา และในแผลผ่าตัดที่มีแนวผ่าไม่ตรงกับแนวของ Langer’s lines รอยแผลเป็นเหล่านี้ทำให้ขอบของผิวหนังดึงเข้าหากัน ส่งผลกระทบต่อกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นที่อยู่ติดกัน จึงส่งผลให้การเคลื่อนไหวผิวหนังตามปกติถูกจำกัด และในบางกรณีส่งผลให้ต้องผ่าตัดแบบ z-plasty หรือปลูกถ่ายผิวหนัง
• แผลเป็นขยายขนาด (Widened Scars) เกิดขึ้นเมื่อแผลผ่าตัดยืดออก อันเป็นผลมาจากผิวหนังเกิดการตึงในระหว่างขั้นตอนการรักษา โดยทั่วไปจะมีสีซีด แบน นุ่ม และไม่มีอาการ แต่อาจทำให้เกิดความไม่สวยงามบนผิวหนัง .

บทบาทของซิลิโคนแบบนิ่มในการจัดการแผลเป็น

การใช้แผ่นเจลซิลิโคนเฉพาะที่ประสบความสำเร็จมานานกว่า 20 ปีในการรักษารอยแผลเป็นนูนและแผลเป็นคีลอยด์   และได้รับการสนับสนุนจากการทดสอบทางคลินิกจำนวนมาก และคำแนะนำทางคลินิกที่เป็นสากลในการจัดการแผลเป็น . 

Mepiform^®แผ่นปิดรอยแผลเป็นซิลิโคนแบบนิ่มที่มี Safetac^®ได้รับการทดสอบในงานวิจัยหลายชิ้นเกี่ยวกับการรักษารอยแผลเป็นนูน:

• Saulsberry และคณะ  รายงานการใช้ Mepiform ในการจัดการแผลเป็นหลังจากแผลผ่าตัดและแผลไฟไหม้ทั้ง 4 กรณี ตลอดระยะเวลาการรักษา (อย่างน้อยหกเดือนสำหรับผู้ป่วยแต่ละราย) แผ่นปิดแผลมีการระคายเคืองน้อย และสามารถติดอยู่กับวัสดุที่มีแรงบีบได้โดยไม่มีการม้วนขอบหรือรบกวนการเคลื่อนไหวของข้อต่อ รอยแผลเป็นที่แต่เดิมมีสีคล้ำกลับมาเป็นสีปกติมากขึ้น โดยมีความเรียบเนียนและยืดหยุ่นมากขึ้น

• Middelkoop และคณะ   พบว่าการใช้ Mepiform มีความสัมพันธ์กับการที่แผลเป็นนูนดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการศึกษาผู้ป่วย 12 ราย

• Observational study การศึกษาเชิงสังเกต  ดำเนินการเพื่อประเมินประสิทธิภาพของ Mepiform ต่อรอยแผลเป็นหลังถูกไฟไหม้และรอยแผลเป็นจากบาดแผลอื่น ๆ ของทั้งผู้ป่วยเด็กและผู้ใหญ่ (n = 87) ที่เป็นผู้ป่วยนอก Cain และคณะl พบว่า Mepiform อาจช่วยให้ผู้ป่วยยินยอมรับการรักษามากขึ้น ไปพร้อมกับคุณภาพของแผลเป็นที่ดีขึ้นและผู้ป่วยได้รับความสะดวกสบายมากขึ้น

•การค้นพบนี้สะท้อนให้เห็นในกรณีศึกษาการทดสอบ Mepiform ของ Forest-Lalande .

•การทดลองแบบสุ่มควบคุมของ Majan  ในผู้ป่วย 11 รายที่มีแผลเป็นนูนหลังการผ่าตัด ผู้เข้าร่วมได้รับการสุ่มเลือกให้เข้ารับการรักษาด้วย Mepiform หรือ “ปล่อยแผลไว้เฉยๆ" ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วย Mepiform แผลเป็นมีอาการดีขึ้นและรวดเร็ว กว่ากลุ่มที่ไม่ได้รับการรักษาซึ่ง ประเมินจากมาตรวัดแผลเป็นแวนคูเวอร์ (Vancouver Scar Scale) ความคิดเห็นเกี่ยวกับผลลัพธ์ของพวกเขา ผู้เขียนสรุปได้ว่าเนื่องจาก Mepiform มีกาวในตัวและการใช้งานจะช่วยจำกัดความเสียหายต่อชั้น corneum เมื่อต้องลอกออก จึงทำให้มีผลที่ดีกว่าเมื่อเทียบกับแผ่นปิดแผลแบบซิลิโคนเจลที่ไม่มีกาว

•ในปี 2549 Meuleneire แสดงให้เห็นว่าการใช้ Mepiform ในระยะแรกสามารถป้องกันการเกิดแผลเป็นที่หน้าผากอย่างรุนแรงในผู้ป่วยรายหนึ่งได้ .

• Philandrianos และคณะ รายงานว่า Mepiform ใช้รักษารอยแผลเป็นหลังการผ่าตัดเต้านมได้สำเร็จ